به گزارش سرویس صنفی-آموزشی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ امروز، دومین کنکور سراسری سال ۱۴۰۰ در حال برگزاری است، کنکوری که به دلیل شرایط قرمز کرونایی در برخی از شهرها و شروع موج پنجم کرونا که ایران با مدیریت مناسب دولت، بیشترین موج‌هایی کرونایی را در عصر شیوع کرونا در جهان، تجربه کرده است؛ برگزاری آن با مخالفت‌های دانش آموزان و خانواده‌ها به علاوه کارشناسان حوزه آموزش، روبه رو بوده است، که بنابر سابق، این توجهات لازم بر این اعتراضات و کمپین‌ها تعویق کنکور صورت نگرفت، حتی برخی مسئولین این حجم از اعتراضات دانش آموزی را غیر واقعی و ساختگی خواندند، اما با همه این مسائل، کنکور بنا شد که برگزار شود.
زمین خاکی یا زیرساخت
اما کنکور این روزها به علاوه شرایط فعلی خود اخبار و حواشی دیگری هم داشته است و آن هم تغییر رویه‌ای که شورای عالی انقلاب فرهنگی برای برگزاری کنکور از سال ۱۴۰۲ تصویب کرده است، برای فهم بیشتر این مصوبه جدید با یک مثال تشریح آن را شروع می‌کنیم.
از قهرمان شنای المپیک می‌پرسند، شما برای اینکه به این جایگاه برسی، از کجا شروع کردی؟
شناگر گفت: زمین خاکی!
این جوک راسته‌ی کار شوهر عمه‌هاست که دوست دارند با بذله گویی‌های خودشان نبض مجلس را دست بگیرند. اما یکم بیشتر که دقت می‌کنیم، می‌بینیم که اصلا جواب خنده داری نیست، بلکه کاملا دقیق است. یعنی اگر با دویدن در زمین خاکی شروع نمی‌کرد، بدنش آمادگی برای شنا در آن سطح را نداشت.
یک آدم برای رسیدن به موفقیت، زمینی برای رسیدن به محصول خوب و قانونی برای رسیدن به نتیجه مورد نظر، نیاز به زمین خاکی دارد. حالا این زمین خاکی را می شود به ظرفیت درونی، استعداد، وجود شرایط لازم برای رشد و یا ضمانتی برای اجرای قانون جدید، تعریف کرد.
قطعا درباره تغییر و تحولات جدید کنکور که از دوسال دیگه اعمال می‌شود اطلاع دارید!
آوانس ویژه به کنکوری‌ها
براساس مصوبه شورای انقلاب فرهنگی، از سال ۱۴۰۲، سوابق تحصیلی ۶۰٪ و کنکور برای دروس تخصصی ۴۰٪ از معیار سازمان سنجش جهت پذیرش در دانشگاه‌ها را تشکیل می‌دهد.
کنکور از این سال برای دروس تخصصی ۲ بار در سال برگزار می‌شود و نتایجی که از سوابق تحصیلی، که به دروس عمومی برمی‌گردد، و کنکور اختصاصی، تا ۲ سال برای دانش آموزان اعتبار خواهد داشت.
درضمن برای کنکوری‌های سال ۱۴۰۱ هم، کنکور مانند گذشته یک بار برگزار می‌شود اما تاثیر سوابق تحصیلی، به ۴۰٪ افزایش پیدا می‌کند.
تمام این تغییرات می‌توانست که موجبات تحول در روند پذیرش دانشگاه‌ها را حاصل کند، دانش آموزان را از دغدغه و تست و اضطراب کنکور دور کند، اما شرایطی که فراهم شده، فقط حجم اضطراب نوجوانان کنکوری را به جای متمرکز کردن در چند ماه قبل از کنکور را به بازه‌ی یک سال تقسیم کرده است. اصلا باید دید ضمانتی برای اجرای دقیق قانون جدید، یعنی نظارت کامل بر نمرات که ۶۰٪ تاثیر در پذیرش را دارند، وجود دارد؟
اولویت با شهرنشینان است
نحوه آموزش در مدارس دولتی و غیر دولتی، مخصوصا در شهرهای مرزی و کم برخوردار در شرایط فعلی، حتی نمی از دریای عدالت آموزشی را به خود ندیده است. حضور معلمان باتجربه و باسواد در مدارس خاص، عدم توجه به دانش آموزان روستایی، نداشتن امکانات آموزشی و حتی سخت گیری برخی مدارس در نمره دهی به دانش آموزان خود و عکس آن، سهل‌گیری برخی مدارس برای بالارفتن معدل مدرسه، معضلاتی است که قبل از تصویب قانون جدید، باید مورد بررسی قرار بگیرد.
در شرایطی که سوابق تحصیلی می‌خواهد ۶۰٪ از معیار پذیرش دانشگاه‌ها باشد و از طرف دیگر دانشگاه‌ها می‌توانند یک حد نصاب برای معدل دانشجویان ورودی خود مشخص کنند، باید نظارتی بیشتر از پیش و همتی برای یکسان سازی آموزش جهت حرکت به سمت عدالت همگانی برای آموزشی صورت پذیرد، تا باردیگر دانشجویان دانشگاه‌های طراز، صرفا از مدارس خاص نباشند.
اضافه کاری به مافیای کنکور
البته همین روند خود نفسا ایراداتی اساسی دارد، به عنوان مثال دانش آموزان به جای تمرکز در یادگیری، بر کسب نمره بیشتر تمرکز می‌کنند و این یعنی نمره محوری صرف در نظام آموزشی کشور و نه استعدادیابی.
مسئله دیگر رشد بیش از پیش مافیای کنکور و ناشران کتاب‌های کمک درسی خواهد بود. تا وقتی که نظام آموزشی به تنهایی نتواند خود نیاز دانش آموز را از لحاظ آموزش حل کند، اتفاق مثبتی در این روند به وجود نخواهد آمد.
ابهامات بر سر مصوبه جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی بسیار است، درحالی که هنوز جلسه‌ی نهایی برگزار نشده و مصوبات کامل آن تشریح نشده است.
باید مشخص شود که پذیرش در دانشگاه‌های فرهنگیان، آزاد و پیام نور چگونه صورت می‌گیرد، محوریت دانشگاه‌های شاخص در الان شهرها با چه روندی پیش خواهد رفت، نقش معلمان و مدارس در این قانون دقیقا چه رویکردی را شامل می‌شود و اعتبار دوساله رتبه کنکوری دانش آموز بعد از اتمام مدرسه خود به چه نحوی خواهد بود.
نقش کمرنگ پرورش در نظام آموزشی
متاسفانه برداشتی که از مصوبه حاضر به ذهن خطور می‌کند، نتیجه‌ی مثبتی را در آینده نوید نمی‌دهد. به جای اینکه اصل مسئله که رفع بی‌عدالتی در آموزش، سرسام آور مافیاهای آموزشی و وضعیت روحی کنکوری‌ها و عدم تعلیم در نوجوانان بررسی شود، در نحوه و فرم جدیدی از کنکور تقلیل یافته است. آموزش و پرورش، وظیفه تدریس صرف را به نوجوانان ندارد، جایگاه پرورش هنوز در نظام آموزشی نامشخص است.
قانون جدید را می‌توان با یک مثال دقیق‌تر تشریح کرد. مثل اینکه مقداری نمک روی فرش ریخته باشد، به جای جمع کردن آن با پخش و پلا کردن بین تار و پود فرش، صورت مسئله را پاک می‌شود.
گزارش از محمد کفیلی
